منطقۀ «سیلیکون‌ولی» دوباره به دوران اوج بازگشته است. پارک‌های تجاری امتداد بزرگراه 101 دوباره به تابلوهای شرکت‌های نوپا مزین شده است که چشم به آینده دوخته‌اند. اجاره‌ها به‌شدت رو به افزایش است و همین‌طور میزان تقاضا برای خانه‌های گردشگری مجلل در شهرهای تفریحی نظیر «لِیک تاهو»، که خود نشان از انباشت ثروت دارد. منطقۀ خلیج سان‌فرانسیسکو خاستگاه صنعت نیمه‌رساناها و شرکت‌های رایانه‌ای و اینترنتی بود که به دنبال آن رشد یافته‌اند. نابغه‌های این صنعت شگفتی‌هایی را رقم زدند که حس آینده‌گرایی به دنیا القا می‌کرد؛ از گوشی‌های لمسی گرفته تا امکان جستجوی آنی در کتابخانه‌های عظیم و امکان هدایت پهپادها از هزاران کیلومتر آنطرف‌تر. جان گرفتن دوبارۀ فعالیت‌های تجاری این منطقه از سال 2010 خبر از شتاب گرفتن پیشرفت می‌دهد.

پس شاید جای تعجب داشته باشد که عده‌ای در سیلیکون‌ولی احساس می‌کنند این مکان از رونق افتاده و میزان نوآوری دهه‌هاست که افت داشته است. «پیتر تیل»، یکی از مؤسسان پی‌پال و نخستین سرمایه‌گذار خارجی فیسبوک، می‌گوید نوآوری در آمریکا «جایی میان وضعیت وخیم و مرگ کامل» است. احساس سرخوردگی مشترکی میان مهندسان فعال در تمامی حوزه‌ها وجود دارد. گروهی کوچک و در عین حال روبه‌گسترش از اقتصاددانان هم بر این باورند که اثر اقتصادی نوآوری‌های امروز در مقایسه با گذشته شاید ناچیز جلوه کند.

[ … ]

در تک‌تک حوزه‌ها، نوآوری‌هایی که پردازشگرهای ارزان‌قیمت چاشنی کارشان می‌شود در حال اوج گرفتن هستند. رایانه‌ها دارند به سمت فهم زبان طبیعی پیش می‌روند. افراد کنترل بازی‌های ویدئویی را تنها با حرکات بدن انجام می‌دهند، و این فناوری شاید به‌زودی کاربردی در بیشتر حوزه‌های کسب و کار بیابد. چاپ سه‌بعدی به جایی رسیده که قادر است طیفی از اجسام با پیچیدگی‌های فزاینده را یکی پس از دیگری بیرون دهد، و بعید نیست که به‌زودی به‌سراغ بافت‌های بدن انسان و سایر مواد آلی برود.

افراد بدبین به نوآوری شاید این ادعا را رد کنند و آن را «وعدۀ سرخرمن» بپندارند. عده‌ای می‌گویند رشد فناوری‌محور یا باید همواره بدون افت پیش برود یا پیوسته افول کند، نه اینکه در فراز و نشیب باشد؛ اما تاریخ با این تفکر مغایرت دارد. «چاد سیوِرسون» از دانشگاه شیکاگو بیان می‌کند که بهره‌وری در دورۀ الکترونیک روند رشد یکنواختی نداشته است. رشد طی دورۀ نوآوری‌های الکتریکی برجسته یعنی اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 کند بود؛ و بعد به‌تندی گروید.

دوره رونق به سیلیکون‌ولی برگشته است. تابلوهای شرکت‌های نوپای پرامید، بار دیگر زینت‌بخش پارک‌های کسب‌وکار در امتداد بزرگراه 101 شده‌اند. اجاره‌ها همچون تقاضای خانه‌های تعطیلات لوکس در شهرهای توریستی نظیر لیک تاهو سر به فلک گذاشته است، چیزی که نشان از افزایش ثروت در این منطقه دارد. منطقه خلیج زادگاه صنعت نیمه‌رساناها و شرکت‌های کامپیوتری و اینترنتی بود که پس از آن رشد کرده‌اند.
اعجوبه‌های این صنعت شگفتی‌های بسیاری ارائه داده‌اند که باعث پیشرفت دنیا شده، شگفتی‌هایی از تلفن‌های لمسی تا جستجوی آنی کتابخانه‌های عظیم تا قدرت هدایت پهپادی در هزاران کیلومتر دورتر. احیا شدن فعالیت‌های تجاری آن از سال 2010 حاکی از پیشرفت سریع این منطقه است.

پس اینکه بعضی از افراد در سیلیکون‌ولی فکر می‌کنند این مکان بی‌رونق است و میزان نوآوری دهه‌هاست که کند است می‌تواند شگفت‌آور باشد. پیتر تیل، یکی از مؤسسین پی‌پل و اولین سرمایه‌گذار خارجی فیسبوک عقیده دارد که نوآوری در آمریکا «جایی بین تنگنای عمیق و مرگ» است. مهندسین حوزه‌های مختلف دارای احساس ناامیدی مشابهی دارند. و گروهی کوچک و رو‌به‌رشد اقتصاددانان عقیده دارند که تأثیر اقتصادی نوآوری‌های امروزی ممکن است در مقایسه با نوآوری‌های گذشته از اهمیت کمتری برخوردار باشد.

[ … ]

محبوبیت نوآوری‌هایی که از قدرت پردازش ارزان‌قیمت به دست می‌آید در تمام حوزه‌ها در حال افزایش است. رایانه‌ها در حال شروع درک زبان طبیعی هستند. کاربران بازی‌های ویدیویی را صرفاً با حرکات بدن کنترل می‌کنند، این فناوری می‌تواند در آینده‌ای نزدیک در اکثر حوزه‌های تجاری به کار رود. چاپ سه‌بعدی قادر است ردیف اشیاء پیچیده‌ای را چاپ کند، و در آینده‌ای نزدیک به سراغ چاپ بافت‌های بدن انسان و سایر موارد ارگانیک خواهد آمد.

افراد بدبین به اختراعات می‌توانند این را به عنوان «وعده‌ای غیرمحتمل» تعبیر کنند. اما این ایده که رشد ناشی از فناوری به جای بالا و پایین داشتن، باید بدون شکست ادامه دهد یا همواره رو به سقوط باشد، با تاریخ در تضاد است. چاد سیورسن از دانشگاه شیکاگو اظهار می‌کند که رشد بازدهی در طول عصر الکترونیک دارای فراز و نشیب بوده است. سرعت رشد در طول دوره اختراعات الکتریکی مهم اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم رشد کند بود و سپس سرعت پیدا کرد.

دره‌ی سیلیکون دوباره شاهد شکوفایی است. علامت‌های شرکت‌های تازه‌تأسیس امیدوار به موفقیت دوباره زینت‌بخش بیزینس پارک‌های اطراف اتوبان 101 آمریکا شده است. کرایه‌ها به مشابه تقاضای افراد برای خانه‌های شیک تفریحی شهرهای توریستی مانند لیک تاهو در حال اوج گرفتن است و علامت انباشته شدن ثروت افراد است. منطقه‌ی خلیج سانفرانسیسکو محل پیدایش صنعت مواد نیمه‌رسانا و شرکت‌های رایانه و اینترنتی بود که به دنبال رشد این منطقه رشد کردند. متخصصین این حوزه کارهای شگفت‌انگیز زیادی انجام داده‌اند که دنیا را شبیه آینده کرده است، کارهایی مانند اختراع گوشی‌های دارای صفحه لمسی گرفته تا قابلیت جستجوی سریع در کتابخانه‌های فوق‌العاده و در نهایت کنترل پهباد از چندین هزار مایل آنسوتر. با پیشرفت کردن این منطقه، فعالیت‌های مرتبط با کسب‌وکار آن از سال 2010 تقویت شده است.

شاید متعجب شوید که تعداد خاصی در دره‌ی سیلیکون هستند که فکر می‌کنند اینجا راکد است و نرخ نوآوری در چندین دهه اخیر کاهشی است. پیتر تیل از مؤسسان پی‌پال و نخستین سرمایه‌گذار خارج سازمانی فیسبوک اظهار داشت که نوآوری در آمریکا "جایی بین تنگنایی وحشتناک و مرگ» می‌باشد. مهندسان در همه صنایع، احساس نا امیدی یکسانی از خود نشان می‌دهند. گروه کوچک و در حال گسترش اقتصاددان‌ها فکر می‌کنند که تأثیر اقتصادی نوآوری‌های امروزی می‌تواند در قیاس با زمان گذشته کم‌رنگ‌تر باشد.

[ … ]

نوآوری در تمام صنایعی که دارای قدرت ‍‍پردازش ارزان است موفق است. کامپیوترها دارند آهسته آهسته زبان طبیعی را متوجه می‌شوند. مردم بازی‌های کامپیوتری را با حرکات بدن خود کنترل می‌کنند و احتمال دارد که فناوری به زودی در دنیای تجارت به کار گرفته شود. چاپ سه‌بعدی قادر به بیرون دادن ردیف دشوار اجسام است و می‌تواند به زودی به چاپ بافت‌های بدن و دیگر مواد آلی دست پیدا کند.

فرد بدبین به نوآوری می‌توانید این پیشرفت‌ها را به عنوان «قول واهی» نادیده بگیرد. اما این فرضیه که رشد حاصل از فناوری باید به جای نوسانات، یا همیشه رو به رشد باشد یا همیشه رو به نزول، برخلاف تاریخ است. چاد سیورسان از دانشگاه شیکاگو خاطر نشان می‌کند که رشد در بهره‌وری در عصر الکتریک دارای نوسان بوده است. رشد در طول دوره ابتکارهای الکتریکی مهم اتنهای قرن 19 و اول قرن 20 کم‌سرعت بود و پس از آن شتاب گرفت.

دوران رونق به سیلیکون ولی باز گشته است. پارکهای اداری در امتداد بزرگراه 101 باری دیگر به نشان‌های استارتاپ‌های امیدوار مزین شده‌اند. نرخ اجاره‌ها، همانند تقاضا برای خانه‌های تعطیلات فانتزی در شهرکهای تفریحی مانند دریاچه تاهو، روند صعودی به خود گرفته است، که نشانه‌ای از رشد ثروت در این مناطق است. منطقه خلیج (Bay Area) [در سان‌فرانسیسکو] زادگاه صنعت نیمه‌هادی و شرکتهای کامپیوتر و اینترنتی بوده که در پی آن رشد و نمو کردند. جادوگران آن کارهای شگفت‌انگیز زیادی کردند که حسی از آینده به دنیا انتقال داد، از گوشیهای صفحه لمسی تا جستجوی آنی کتابخانه‌های بزرگ تا قدرت هدایت یک پهپاد در فاصله هزار مایل دورتر. احیای فعالیتهای کسب و کار در آن از سال 2010 گویای روشن شدن موتور پیشرفت است.

به همین خاطر شگفت‌انگیز است که برخی در دره سیلیکون ولی فکر می‌کنند که آنجا راکد است، و اینکه نرخ نوآوری به مدت چندین دهه به کندی گراییده است. پیتر تیل، یکی از بنیانگذاران پیپل، و اولین سرمایه‌گذار بیرونی در فیسبوک، می‌گوید که وضعیت نوآوری در آمریکا به «چیزی بین ضعیف و مرده» رسیده است. مهندسان در حوزه‌های مختلف حس سرخوردگی مشابهی دارند. و یک گروه کوچک ولی رو به رشد از اقتصاددانان گمان می‌کنند که تاثیر اقتصادی نوآوریها امروز ممکن است در مقایسه با گذشته کمرنگ باشد.

[ ... ]

به طور کلی نوآوریهای نشات گرفته از توان پردازشی ارزان رو به کاهش رفته است. کامپیوترها به تدریج توانایی درک زبان طبیعی را به دست می‌آورند. [این امکان فراهم آمده که] افراد بازیهای ویدئویی را صرفا از طریق حرکت بدن کنترل کنند - تکنولوژی که ممکن است به زودی کاربردی وسیع در دنیای کسب و کار پیدا کند. چاپ سه‌بعدی توانایی ساخت اشیاء مداما پیچیده‌تری را پیدا می‌کند، و ممکن است به زودی به بافتهای انسان و دیگر مواد آلی هم برسد.

ممکن است کسانی که به نوآوری بدبین هستند این را در حد خواب و خیال و امید واهی بپندارند. ولی این ایده که رشد تحت راهبری تکنولوژی چاره‌ای ندارد جز اینکه یا بدون وقفه به روند خود ادامه دهد یا به طور پیوسته‌ای رو به کاهش بگذارد، به جای اینکه مداما با روند جزری و مدی در حال افزایش و کاهش باید، با تاریخ همخوانی ندارد. چاد سیورسون از دانشگاه شیکاگو خاطرنشان می‌کند که رشد بهره‌وری در عصر برق‌رسانی روندی موجدار داشت. رشد در طی یک دوره نوآوریهای مهم برقی در اواخر قرنهای نوزدهم و بیستم کند بود؛ [ولی] پس از ناگهان صعودی شد.

سیلیکون‌ولی دوباره به دوران پررونق خود بازگشته است. نشان‌های استارت‌آپ‌های پرآتیه، بار دیگر پارک‌های تجاری حاشیه Highway 101 را مزین کرده‌اند. اجاره بها نیز مانند تقاضای خانه‌های تعطیلات تجملاتی در مناطق گردشگری مانند دریاچه تاهو در حال افزایش شدید است، نشانه‌ای از روی هم جمع شدن دارایی‌های ساکنین آن است. صنعت نیمه‌رساناها و شرکت‌های کامپیوتری و اینترنتی در منطقه خلیج سان‌فرانسیسکو پایه‌گذاری شد و به دنبال آن رشد کردند. جادوگرهای آن شگفتی‌های زیادی ارائه دادند که باعث شده دنیا شبیه آینده شود، از جمله تلفن‌های لمسی و جستجوی فوری کتابخانه‌های بی‌نظیر تا قدرت هدایت پهپاد از هزاران کیلومتر دورتر. تقویت فعالیت تجاری در سیلیکون‌ولی از سال ۲۰۱۰ نشان از سرعت گرفتن پیشرفت این منطقه دارد.

شاید شوکه‌کننده باشد که بعضی از افراد سیلیکون‌ولی فکر می‌کنند این مکان است و چندین دهه میزان نوآوری‌ها در حال کاهش است. پیتر تیل، مؤسس پی‌پال و نخستین سرمایه‌گذار خارجی فیسبوک، می‌گوید نوآوری در آمریکا «نقطه‌ای مابین مخمصه شدید و مرگ» است. احساس دلسردی مشترکی در مهندسین تمام حوزه‌ها وجود دارد. و عده‌ای کمی از دانشمندان علم اقتصاد که تعداد آنها رو به افزایش است باور دارند تأثیر نوآوری‌ها بر اقتصاد در زمان حال در مقایسه با گذشته کمتر است.

[ … ]

به طور کلی، نوآوری‌های حاصل از قدرت پردازش ارزان در حال موفق شدن هستند. درک زبان طبیعی توسط کامپیوترها شروع شده است. مردم در حال کنترل بازی‌های ویدئویی فقط از طریق حرکت دادن بدن خود هستند - فناوری‌ای که به زودی در بیشتر دنیای کسب‌وکار کاربرد پیدا خواهد کرد. پرینت سه‌بعدی دارای این توانایی است که اجسام پیچیده را بلافاصله چاپ کند و به زودی شاهد آن خواهیم بود که بافت‌های بدن انسان و دیگر مواد آلی را هم چاپ کند.

انسان‌های بدبین نسبت به نوآوری این ادعا را «چیزی که هرگز رخ نخواهد داد» رد می‌کنند. اما ایده‌ای که می‌گوید رشد بر پایه فناوری باید یا همواره ثابت به راه خود ادامه دهد یا همواره رو به افول باشد، نه اینکه متناوب باشد، هیچ همخوانی با تاریخچه فناوری ندارد. چاد سیورسن استاد دانشگاه شیکاگو به این نکته اشاره دارد که رشد بازدهی طی دوره تجهیزات الکترونیکی یکنواخت نبوده است. در طول دوره نوآوری‌های ابزارهای الکتریکی در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ شاهد رشد کند و پس از شاهد سرعت گرفتن این رشد بوده‌ایم.

دوران رونق به سیلیکون ولی باز می گردد. مناطق اداری در امتداد بزرگراه 101 باردیگر مزین به نماد های استارت آپ های ‏امیدبخش می شوند. اجاره ها بالا می رود همانطور که تقاضا برای خانه های مجلل جهت گذران تعطیلات در شهر های تفریحی ‏مانند دریاچه تاهو افزایش می یابد، که نشانه ایست از گردآوری ثروت. بی اریا زادگاه صنایع نیمه هادی و شرکت های اینترنت و ‏کامپیوتراست که در پی آن رشد کرده اند. جادوگران آن، شگفتی های بسیاری آفریدند که موجب حس آینده گرایی درجهان می ‏شود، از تلفن هایی با صفحات لمسی گرفته تا جستجوهای آنی در کتابخانه های بزرگ تا قدرت هدایت هواپیماهای بدون سرنشین ‏در هزاران مایل دورتر. احیای فعالیت تجاری آن از سال 2010 پیشرفتی رو به جلو را نوید می دهد.‏

پس ممکن است عجیب به نظر برسد که برخی در سیلیکون ولی گمان می کنند که این منطقه دچار رکود است و نرخ نوآوری ‏برای دهه ها کند بوده است. پیتر تییل بنیانگذار پی پل و اولین سرمایه گذار خارجی در فیس بوک می گوید که وضعیت نوآوری در ‏امریکا "چیزی بین وخامت و مردن" است . مهندسان در تمام زمینه ها حس ناامیدی مشترکی دارند. و گروه کوچک اما پیشرویی ‏از اقتصاددانان فکر می کنند اثرات اقتصادی نوآوری های امروز شاید در مقایسه با گذشته ناچیز باشد.‏

‏(...)‏

به شکلی فراگیر نوآوری هایی که ‏‎ ‎با توان پردازشی پایین تولید می شوند در حال از بین رفتن هستند. کامپیوترها آغاز به درک ‏زبان های طبیعی می کنند. مردم تنها از طریق حرکات بدن بازی های ویدئویی را کنترل می کنند- فناوری ای که شاید به زودی ‏در بخش بزرگی از دنیای تجارت کاربرد داشته باشد. چاپگرهای سه بعدی قادرند مجموعه پیچیده تری از اشیا را تولید کنند و ‏ممکن است به زودی به سوی تولید بافت های بدن انسان و دیگر مواد ارگانیک پیش روند.‏

یک فرد بدبین به نوآوری می تواند بگوید که این "وعده سر خرمن" است و آن را رد کند. اما این عقیده که رشد مبتنی بر فن ‏آوری یا باید بدون تغییر ادامه داشته باشد یا پیوسته کاهش یابد ، نه اینکه فروکش کرده و سپس جریان یابد، مغایربا تاریخ است. چاد ‏سیورسون از دانشگاه شیکاگو اشاره دارد که رشد بهره روی در عصر الکترونیک یکدست نبوده است. رشد در دوران نوآوری ‏های مهم الکتریکی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم آرام بود و سپس به یکباره افزایش یافت.‏

دوران شکوفایی مجدداً به منطقه‌ی «سیلیکان وَلی» بازگشته‌ است. اداره-بوستان‌هایِ امتداد «بزرگ‌راه 101» بار دیگر مزیّن به تابلوهای کارآغازیانِ پرامید شده‌اند. نرخ اجاره‌ها به‌شدت رو به افزایش است، همین‌طور تقاضا برای خانه‌هایِ مجللِ ویلایی در شهرک‌های تفریحی مانند منطقه‌ی «دریاچه‌ی تاهو»؛ و این‌ خود مبیِن روند جذب و انباشتگی مبالغ هنگفتی است. منطقه‌ی «خلیج سانفرانسیسکو» تولدگاه صنعت نیم‌رسانا و نیز شرکت‌های رایانه‌ای و اینترنتی‌ای است که با ظهور این صنعت رشد یافته‌اند. اُعجوبگانِ این حوزه موفق به ابداع بسیاری از شگفتی‌هایی شدند که تداعی‌گر حسی فراامروزی از دنیا بوده‌اند؛ از گوشی‌های صفحه‌لمسی گرفته تا امکان جست‌وجوی همزمان در کتابخانه‌های بزرگ و توانایی هدایت یک پهپاد از کیلومترها فاصله. احیای فعالیت‌های کسب‌وکار در این منطفه از سال 2010 نشان می‌دهد که پیشرفت فعلی رو به تسریع است.

بنابراین شاید این مسئله تعجب‌آور باشد که برخی در سیلیکان ولی گمان می‌کنند این منطقه دچار رکود شده و دهه‌هاست نرخ نوآوری‌ها در حال کاهش بوده است. پیتر تیِل – یکی از بنیان‌گذاران شرکت پِی‌پال، و اولین شخصِ غیربنیان‌گذاری که در فیسبوک سرمایه‌گذاری کرد – می‌گوید نوآوری در آمریکا «جایی بین تنگناهای مالی و مرگ» قرار می‌گیرد. مهندسان فعال در تمامی حوزه‌های گوناگون ناامیدی‌های مشترکی دارند. و گروه قلیل اما روبه‌رشدی متشکل از اقتصادپژوهان احتمال می‌دهند تأثیر اقتصادی نوآوری‌های امروز در مقایسه‌ با نوآوری‌های گذشته کم‌رنگ ظاهر شود.

[ … ]

در این روز‌ها، نوآوری‌ها، در تمام حوزه‌ها و سطوح، به لطف کم‌هزینه بودن قدرت پردازش، به‌سرعت به موفقیت می‌رسند. رایانه‌ها رفته‌رفته زبان انسانی را درک می‌کنند. انسان‌ها تنها از طریق حرکت دادن بدن‌شان بازی‌های رایانه‌ای را اداره می‌کنند – و این فناوری ممکن است به‌زودی در بخش بزرگی از دنیای کسب‌وکار کاربرد یابد. فناوری چاپ سه‌بُعدی قادر شده است طیفی از اشیاء را به‌صورت مکانیزه به تولید برساند که پیوسته به گوناگونی‌شان افزوده می‌شود، و به‌زودی به توانایی تولید بافت‌های انسانی و سایر بافت‌های زیستی دست خواهد یافت.

هر کس که به نوآوری بدبین باشد شاید این مسئله را به دیده‌ی «وعدۀ سر خرمن» در نظر بگیرد. اما عقیده به اینکه رشد فناوری‌محور قطعاً باید تداومی سیری‌ناپذیر یا کاهشی پیوسته داشته باشد با تاریخ مغایرت دارد. چاد سیورسون، از دانشگاه شیکاگو، اشاره می‌کند که رشد بهره‌وری طی عصر برقی‌شدن (تغییر کاربری‌ها به مصرف برق) پرفرازونشیب بوده است. رشد طی برهه‌ی پیدایش نوآوری‌های الکتریکی مهم در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم آهسته بود؛ اما مجدداً اوج گرفت.

صنایع سیلیکون ولی دوباره مانند گذشته رونق پیدا کردند. پارک های اداری که در امتداد بزرگراه 101 قرار دارند، بار دیگر با نشان های استارتاپ های امیدوارکننده آراسته می شوند. اجاره ها سر به فلک کشیده اند، چرا که تقاضا برای خانه های تجملاتی مناسب برای گذراندن تعطیلات در شهرهای تفریحی مانند دریاچه تاهو، نشان دهنده افزایش توان مالی مردم است. خلیج سانفرانسیسکو زادگاه صنعت مواد نیمه رسانا و شرکت های رایانه ای و اینترنتی بود که در پی آن رشد کردند. دانشمندان آن بسیاری از شگفتی هایی که باعث می شود جهان آینده گرایانه به نظر برسد را ایجاد کرده اند، از تلفن های صفحه لمسی گرفته تا جستجوی آنی کتابخانه های بزرگ تا قدرت خلبانی یک هواپیمای بدون سرنشین از هزاران کیلومتر دورتر. احیای فعالیت تجاری آنها از سال 2010 نشان می دهد که به سرعت در حال پیشرفت هستند.
بنابراین ممکن است تعجب کنید که عده ای در سیلیکون ولی فکر می کنند که این مکان رونق خود را از دست داده است، و چند دهه است که میزان نوآوری آن در حال کاهش یافتن است. پیتر تیل، یکی از بنیانگذاران پی پل، و اولین سرمایه گذار خارجی در فیس بوک، می گوید که نوآوری در آمریکا "در جایی بین تنگنایی شدید و مرگ قرار گرفته است". مهندسین در زمینه های مختلف در این احساس ناامیدی سهیم هستند. و یک گروه کوچک اما در حال رشد از اقتصاددانان برآورد کرده اند که تأثیر اقتصادی نوآوری های امروز در مقایسه با گذشته هیچ جلوه ای ندارند.
[…]
در بورس سهام، نوآوری هایی که به واسطه قدرت پردازشی ارزان تولید می شوند، در حال خیزش اقتصادی هستند. رایانه ها شروع به درک زبان طبیعی کرده اند. مردم تنها با حرکت بدن خود بازی های ویدیویی را کنترل می کنند - فناوری ای که ممکن است به زودی در بیشتر دنیای تجارت کاربرد پیدا کند. چاپ سه بعدی قادر به تولید طیف وسیع و روز به روز پیچیده تری است و امکان دارد که به زودی به سمت تولید بافت های انسانی و سایر مواد آلی حرکت کند.

یک فرد بدبین نسبت به نوآوری می تواند این موضوع را تحت عنوان"وعده سر خرمن" رد کند. اما این عقیده که رشد تحت پوشش فناوری به جای نزول و صعود کردن، باید یا بدون تغییر ادامه پیدا کند یا به طور مداوم کاهش یابد، با تاریخ مغایرت دارد. چاد سیورسون از دانشگاه شیکاگو خاطرنشان می کند که رشد بهره وری در عصر برق، ناهمسان بود. میزان رشد در دوره ای از اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم که نوآوری های مهم الکتریکی در آن زمان شکل می گرفتند، پایین بود؛ اما سپس افزایش یافت.

زمان رونق دوباره در دره سیلیکون است. پارک های اداری در امتداد بزرگراه 101 بار دیگر با نشان های شروع امیدوارکننده آراسته می شوند. اجاره افزایش می یابد ، همانطور که تقاضا برای خانه های تعطیلات فانتزی در شهرهای تفریحی مانند دریاچه تاهو ، نشانه ای از خوشبختی بخت و اقبال است. Bay Area زادگاه صنعت نیمه هادی و شرکتهای رایانه ای و اینترنتی بود که در پی آن رشد کرده اند. جادوگران آن بسیاری از شگفتی هایی را ایجاد می کنند که باعث می شود جهان احساس آینده نگری کند ، از تلفن های صفحه لمسی گرفته تا جستجوی فوری کتابخانه های بزرگ گرفته تا قدرت برای خلبانی هواپیمای بدون سرنشین هزاران مایل دورتر. احیای فعالیت تجاری خود از سال 2010 نشان می دهد که پیشرفت در حال پیشرفت است.

بنابراین ممکن است جای تعجب داشته باشد که عده ای در دره سیلیکون فکر می کنند که این مکان راکد است و میزان نوآوری برای ده ها سال در حال کاهش است. پیتر تیل ، بنیانگذار پی پال ، و اولین سرمایه گذار خارجی در فیس بوک ، می گوید که نوآوری در آمریکا "جایی بین تنگی های شدید و مردگان است". مهندسان در انواع مناطق احساس ناامیدی مشابهی دارند. و یک گروه کوچک اما در حال رشد از اقتصاددانان تأثیر اقتصادی نوآوری های امروز را ممکن است در مقایسه با گذشته نشان دهند.

[…]

در سراسر تابلو ، نوآوری هایی که به واسطه قدرت پردازشی ارزان تولید می شوند ، در جریان هستند. رایانه ها شروع به درک زبان طبیعی می کنند. مردم کنترل بازی های ویدیویی را از طریق حرکت بدن به تنهایی کنترل می کنند - فناوری ای که به زودی در بیشتر دنیای تجارت می تواند کاربردی پیدا کند. چاپ سه بعدی قادر به ترسیم مجموعه ای از اشیاء بطور فزاینده است و ممکن است به زودی به سمت بافت های انسانی و سایر مواد آلی حرکت کند.

یک بدبین نوآوری می تواند این موضوع را "فردا مربا" رد کند. اما این عقیده که رشد به رهبری فن آوری باید یا بدون تغییر ادامه داشته باشد یا به طور مداوم کاهش یابد ، نه اینکه از آب و هوا بگذرد ، با تاریخ مغایرت دارد. چاد سیورسون از دانشگاه شیکاگو خاطرنشان می کند که رشد بهره وری در عصر برق ، لامپ بود. رشد در دوره ای از نوآوری های مهم الکتریکی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم کند بود. پس از آن افزایش یافته است

دوران رونق به سیلیکون‌ولی بازگشته است. پارک‌های تجاری در امتداد بزرگراه ۱۰۱ بار دیگر به نشان‌های استارت‌آپ‌های امیدوار آراسته شده‌اند. قیمت اجاره‌ها سر به فلک می‌کشد؛ درست همان‌طور که تقاضا برای ویلاهای لوکس در تفرجگاه‌هایی مانند دریاچۀ تاهو افزایش یافته و این حاکی از ثروت در حال انباشت است. منطقۀ خلیج [سان‌فرانسیسکو] زادگاه صنعت نیم‌رساناها و نیز شرکت‌های رایانه‌ای و اینترنتی بود که در پی ظهور این صنعت گسترش یافتند. نوابغ این منطقه بسیاری از شگفتی‌هایی را خلق کرده‌اند که به جهان رنگ و بوی آینده‌گرایانه می‌دهند؛ از گوشی‌های لمسی گرفته تا امکان جستجوی آنی کتابخانه‌های بزرگ و قدرت به پرواز درآوردن پهپادها هزاران مایل دورتر. شکوفایی دوبارۀ فعالیت تجاری این منطقه از سال ۲۰۱۰ حکایت از افزایش سرعت پیشرفت دارد.

بنابراین شاید عجیب به نظر برسد که برخی در سیلیکون‌ولی فکر می‌کنند این منطقه دچار سکون شده و دهه‌هاست که نوآوری در آن از تب و تاب افتاده است. پیتر تیل، یکی از بنیان‌گذاران پی‌پل و نخستین سرمایه‌گذار خارجی در فیس‌بوک می‌گوید که نوآوری در امریکا «جایی بین تنگناهای وخیم و مرگ» قرار دارد. مهندسان در همۀ حوزه‌ها همین حس ناامیدی را دارند و گروه کوچک اما فزاینده‌ای از اقتصاددانان بر این باورند که تأثیر اقتصادی نوآوری‌های امروز در مقایسه با تأثیرات مشابه در گذشته کم‌رنگ به نظر می‌رسد.

[ … ]

همه جا استقبال از نوآوری‌های مبتنی بر قدرت پردازشِ ارزان رو به فزونی است. رایانه‌ها به تدریج در حال فهم زبان طبیعی هستند. افراد فقط با حرکات بدن، بازی‌های ویدئویی را کنترل می‌کنند و این فناوری ممکن است به زودی در بخش گسترده‌ای از دنیای کسب و کار کاربرد پیدا کند. چاپ سه‌بُعدی قادر به تولید بی‌وقفۀ طیف همواره پیچیده‌تری از اشیاء است و شاید به زودی قدم به عرصۀ تولید بافت‌های بدن انسان و سایر مواد ارگانیک بگذارد.

افراد بدبین به نوآوری احتمالاً این را «وعدۀ سرِ خرمن» می‌دانند و نمی‌پذیرند. اما این دیدگاه که رشد فناوری‌محور باید به جای فراز و فرود، یا با همین سرعت ادامه پیدا کند یا پیوسته تنزل یابد، خلاف روند تاریخ است. به گفتۀ چاد سیورسون از دانشگاه شیکاگو، رشد بهره‌وری در عصر برقی شدنْ پُردست‌انداز بوده است. در دورۀ نوآوری‌های الکتریکی مهم در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، نرخ رشد کُند بود اما بعد از آن اوج گرفت.

روزهای شکوه به سیلیکون ولی دوباره بازگشته اند. در پارک های اداری که در امتداد بزرگراه 101 جای خوش کرده اند، بار دیگر صدای گوش نواز کسب و کارهای نوپا طنین انداز می شود. سر به فلک کشیدن اجاره بها و فزونی تقاضا برای اسکان در اقامتگاه های تفریحی در شهرهای تفرجگاهی نظیر دریاچه تاهو نوید انباشت سرمایه را می دهد. منطقه خلیج مهد صنعت نیمه رسانا و کارخانجات کامپیوتری و اینترنتی است که همگی در سایه این درخت تناور صنعت همچون نهال های قد کشیده اند. ساحران و جادوگران این شهر با افسونگری های بی شمار، از تلفن های صفحه لمسی گرفته تا جستجوی آنی کتابخانه های غول پیکر و توان هدایت پهپادی از هزاران کیلومتر دورتر، قوای جهان آینده را به تسخیر خود درآورده اند. دمیده شدن روحی تازه در کالبد فعالیت های تجاری این شهر در سال 2010 خود مؤید این نکته بود که پیشرفت، موتور محرکه و قلب تپنده ی این شهر به حساب می آید.

ار این رو جای تعجب دارد که برخی از ساکنین سیلیکون ولی براین باورند که این شهر در حال درجا زدن است و نرخ نوآوری در آن برای ده هاست که سیر نزولی به خود گرفته است. پیتر تیل، بنیانگذار پی پال و نخستین سرمایه گذار خارجی در فیس بوک معتقد است که نوآوری در آمریکا در برزخی میان کما و مرگ گیر افتاده است. مهندسان سایر حوزه ها نیز همین بذر ناامیدی و یأس را در دل کاشته اند. گروه قلیل اما رو به افزایشی از اقتصاددانان نیز گمان می برند که در عصر کنونی پیامدهای اقتصادی ناشی از نوآوری در مقام مقایسه با نمونه های مشابه در گذشته کم رنگ و فاقد اثرگذاری بالا هستند.

[ … ]

درمجموع، نوآوری های منشاء گرفته از توان پردازشی نازل در حال اوج گیری هستند. کامپیوترها اندک اندک قادر به فهم زبان طبیعی می شوند. افراد بازی های رایانه ایی را تنها از طریق حرکات بدن کنترل می کنند—فناوری ایی که کم کم جای خود را در میان بخش اعظمی از تجارت جهانی باز می کند. چاپگرهای سه بعدی قادر به ترسیم اشکال متنوع و بسیار پیچیده شده اند و در آینده نزدیک پای خود را در عرصه ترسیم بافت های بدن انسان و سایر اجزای سازنده ساختمان اندام ها می گذارند.

اگر شما این تصویر امیدبخش از آینده را پیش روی یک انسان بدبین به آینده بگذارید، با بی اعتنایی به شما خواهد گفت که "به همین خیال باش". اما پذیرش این عقیده که آهنگ رشد پیشرفت های حاصل از فناوری یا بی وقفه ادامه داشته و اینکه مستمراً سیر نزولی به خود گرفته است به جای پذیرش این نکته که این رشد متناوباً دستخوش جزر و مد هایی شده است، در تقابل با واقعیت های تاریخ قرار می گیرد. چاد سیورسون از دانشگاه شیکاگو این نکته را خاطرنشان می کند که نرخ رشد بهره وری در عصر برق رسانی دستخوش تلاطمات زیادی بوده است. نرخ رشد در دوره پدیدارشدن نوآوری های عظیم الکترونیکی، یعنی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، روندی کاهشی به خود گرفت و سپس جهش صعودی و ناگهانی را تجربه کرد.

رونق دوباره به سیلیکون‌وَلی برگشته است. محله‌های اداریِ نزدیک آزادراه ۱۰۱ دوباره با نشان و نماد استارت آپ‌های جدید آراسته شده‌اند. اجاره‌ها سر به فلک کشیده، و علاوه بر آن درخواست ویلاهای مسافرتی باکلاس در شهرهای مسافرتی مثل لیک تاهو هم بالا رفته که نشانی است از اقبالی نیکو. بِی‌اِریا زادگاه صنعت نیم‌رساناها بود و بعد از آن تبدیل به زادگاه شرکت‌های کامپیوتر و اینترنتی شد. مغزهای متفکر آنها مخترع خیلی از اعجوبه‌هایی هستند که دنیای امروزی را پیشرفته کرده‌اند؛ از صفحه‌ی لمسی تلفن‌های همراه گرفته تا جستجو بدون درنگ در کتابخانه‌های وسیع و قدرت کنترل یک پهباد هزاران کیلومتر دورتر. رونق مجدد فعالیت‌های تجاری به پیشرفت بدون توقف فناوری از سال 2010 به بعد اشاره می‌کند.

شاید تعجب‌آور باشد که بعضی‌ها در سیلیکون‌وَلی متعقداند که به بن‌بست رسیدن، و روند نوآوری چندین دهه است که آهسته شده. پیتر تیل، سازنده PayPal و اولین سرمایه‌گذار خارجی Facebook، اذعان می‌کند که وضعیت نوآوری در آمریکا «بین دورانی دشوار و مرگ نهایی است.» مهندس‌های حوزه‌های مختلف حس ناآمیدی مشابهی را دارند. گروهی کوچک از اقتصاددان‌ها که هر روز تعدادشان بیشتر می‌شود نیز معتقدند که تأثیر اقتصادی نوآوری‌های فعلی در مقایسه با نوآوری‌های گذشته ناچیز بوده است.

[ … ]

نوآوری‌هایی که از قدرت پردازش ارزان استفاده می‌کنند در تمامی زمینه‌ها رو به رشد هستند. رایانه‌ها شروع به درک زبان طبیعی کرده‌اند. مردم قادرند بازی‌های ویدئویی را تنها با استفاده از حرکات بدنشان کنترل کنند؛ فناوریی که می‌توان در آینده کاربردی برای آن در دنیای کسب‌وکار پیدا کرد. چاپگرهای سه بعدی توانایی تولید وسیله‌هایی را دارند هر روز پیچیده‌تر می‌شوند و در آینده نزدیک شاید برای تولید اعضای بدن انسان و سایر مواد طبیعی استفاده شوند.

بدبین‌های نوآوری این برداشت را به عنوان «وعده سرخرمن» رد می‌کنند. اما این تفکر که رشد فناوری‌محور باید بدون توقف پیش برود یا آهسته کاهش پیدا کند، نه پیشرفت و پسرفت، تا حدودی برخلاف وقایع تاریخی است. چَد سیوِرسون از دانشگاه شیکاگو به این اشاره می‌کند که رشد بهره‌وری در عصر برق‌رسانی ناهموار بوده است. روند رشد طی دوره‌ای از نوآوری‌های الکتریکی مهم در اواخر قرن 19ام و اوایل قرن 20ام آهسته بود اما ناگهان افزایش یافت.

بار دیگر شاهد شکوفایی در سیلیکون ولی هستیم. مناطق اداری باز شاهد نشانه‌هایی از ظهوراستارتاپ‌های جدید هستند. اجاره‌ها افزایش یافته و تقاضا برای خانه‌های مجلل و مناسب برای تعطیلات در شهرهای تفریحی مثل لیک تاهو نیز بالا رفته‌است و این خود، خبر از یک خوش‌شانسی دیگر در این منطقه می‌دهد. منطقه خلیج، محل تولد صنعت نیمه‌هادی و در پی آن شرکت‌های کامپیوتری و اینترنتی بود. نوابغ این صنعت شگفتی‌های زیادی آفریدند که باعث شد دنیایی مدرن خلق شود؛ از گوشی‌های لمسی گرفته تا جستجوی آنی در کتابخانه‌های بزرگ و قدرت هدایت موشک از هزارها مایل آنسوتر. حیات دوباره فعالیت‌های تجاری در این منطقه از سال 2010 نشان می‌دهد که موتور پیشرفت در حال حرکت است.


بنابراین شاید عجیب به نظر برسد که برخی در سیلیکون ولی عقیده دارند که این منطقه راکد است و نرخ نوآوری‌ها در دهه‌های گذشته رو به نزول بوده‌است. پیتر تایل، یکی از مؤسسین PayPal، و اولین سرمایه‌گذار خارجی فیس‌بوک، می‌گوید نوآوری در آمریکا اکنون "نقطه‌ای بین افول و مرگ است". مهندسین تمامی رشته‌ها به اتفاق نوعی حس ناامیدی را تجربه‌ می‌کنند. و گروهی کوچک اما رو به گسترش از اقتصاددانان بر این عقیده‌اند که تاثیر اقتصادی ابداعات امروزه در مقایسه با گذشته در حال کمرنگ شدن است.

[ … ]

ابداعات بر پایه قدرت پردازش ارزان در حال رشد هستند.کامپیوترها در ابتدای مسیر فهم زبان‌ها هستند. انسان‌ها فقط با حرکات بدن، بازی‌های ویدئویی را انجام می‌دهند و احتمالاً این تکنولوژی به زودی در دنیای تجارت کاربردهایی پیدا خواهد کرد. چاپ سه بعدی قادر است مجموعه‌ای پیچیده از اشیا را تولید کند و به زودی به سراغ بافت‌های انسانی و سایر مواد طبیعی خواهد رفت.


از دیدگاه کسی که به نوآوری بدبین است، این مسأله وعده‌ای است که هیچگاه محقق نخواهد شد. اما این عقیده که پیشرفت تکنولوژی یا با سرعت پیش خواهد رفت یا پیوسته نزول خواهد کرد- به جای اینکه بالا و پایین داشته باشد- خلاف تاریخ است. چاد سیورسون از دانشگاه شیکاگو، یادآور می‌شود که رشد بهره‌وری در عصر برق بسیار ناپایدار بود. در دوره ابداعات مهم برق در اواخر قرن نوزده و اوایل قرن بیست، پیشرفت کُند بود؛ اما به یکباره شتاب گرفت.

دره سیلیکون دوباره به دوران رونق خود بازگشته است. بار دیگر در مجموعه‌های اداری کناره بزرگراه‌ 101، نشان کسب و کارهای جدید و امیدوار به آینده به چشم می‌خورد. علاوه بر این که اجاره خانه در حال افزایش است، تقاضا برای داشتن اقامتگاه‌های رؤیایی و مجلل در شهرهای تفریحی مانند لیک تاهو نیز بیشتر شده است. این‌‌ امر نشان دهنده رشد سرمایه است. منطقه خلیج سان‌فرانسیسکو(بِی‌اِریا)، مهد تولد صنایع نیمه رسانا و کمپانی‌های کامپیوتر و اینترنت بود که در سایه این صنایع نوپا رشد کردند. نوابغ این منطقه شگفتی‌های زیادی را خلق کردند از تلفن‌های لمسی گرفته تا امکان جستجوی سریع در کتاب‌خانه‌های بزرگ و یا توانایی هدایت هواپیماهای بدون سرنشین تا هزاران فرسخ دورتر و موجب شدند آینده ملموس‌تر شود. احیاء فعالیت تجاری این منطقه از سال 2010 بیانگر روندی رو به رشد است.

بنابراین ممکن است عجیب به نظر برسد که برخی از افراد ساکن دره سیلیکون فکر می‌کنند که دیگر این مکان پیشرفت نمی‌کند و نرخ نوآوری‌های آن سال‌هاست که درحال کاهش هست. پیتر تیل (Peter Thiel )، یکی از بنیانگذاران پی‌پل و اولین سرمایه‌گذار خارجی فیسبوک اظهار نموده است که نوآوری در آمریکا «در حالتی بین خفقان و مرگ» قرار دارد. مهندسین رشته‌های مختلف نیز ناامیدی مشابهی را بیان می‌کنند. گروه کوچکی از اقتصاددانان که شمار آن‌ها رو به افزایش است اظهار داشته‌اند که تاثیر اقتصادی نوآوری‌های امروزه در مقایسه با گذشته کمرنگ تر شده است.

[ … ]

به طور کل، نوآوری هایی که به واسطه قدرت پردازش ارزان صورت می‌گیرند رو به افزایش هستند. رایانه‌ها اندک اندک در حال فهمیدن زبان طبیعی انسان هستند. افراد می‌توانند بازی‌های کامپیوتری را تنها با حرکات بدن انجام دهند – نوعی از فناوری که ممکن است به زودی در بسیاری از تجارت‌های جهانی مورد استفاده قرار گیرد. چاپگرهای سه بعدی قادر به تولید انبوه مجموعه پیچیده‌ای از اشیا هستند و به زودی می‌توانند در ترسیم بافت‌های انسانی و دیگر مواد ارگانیک مورد استفاده قرار گیرند.

افراد بدبین به نوآوری ممکن است این وقایع را «طبلی توخالی» بدانند. اما این نظر که رشد تکنولوژی یا باید بدون وقفه تدوام داشته باشد یا پیوسته رو به افول باشد و نمی‌تواند فراز و نشیب داشته باشد با شواهد تاریخی مغایرت دارد. چاد سیورسون (Chad Syverson) از دانشگاه شیکاگو خاطر نشان می‌کند که رشد نرخ بهره‌وری در عصر الکتریسیته با فراز و نشیب هایی همراه بود. در دوره‌ای از نوآوری های مهم الکتریکی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم این نرخ پایین بوده و پس از این دوران دوباره اوج گرفت.