دوران رونق به سیلیکون ولی بازگشته است. پارکهای اداری اطراف بزرگراه 101 دوباره با نشان کسب وکارهای نوپا و امیدوار تزیین شده است. نرخهای اجاره همزمان با افزایش تقاضا برای خانههای تفریحی در شهرکهای گردشگرپذیر مانند لیک تاهو رو به افزایش است که همین امر گویای بهبود وضعیت است. «منطقه خلیج» سانفرانسیسکو مهد صنعت نیمه-رسانا بود که گسترش آن باعث رشد شرکتهای فعال در حوزه رایانه و اینترنت شد. افسون این صنعت زمینهساز شگفتیهای فراوان و ایجاد جلوههای آیندهنگری در دنیا شد؛ از تلفنهای دارای صفحه لمسی تا جستجوی فوری کتابخانههای بزرگ و هدایت پهپاد در مسافت چندهزار مایلی. احیای فعالیت تجاری این منطقه پس از 2010 حاکی از تداوم روند پیشرفت است.
شاید شگفتآور باشد که برخی در سیلیکون ولی بر این باورند که این منطقه بیرونق شده است و سرعت نوآوری در آن طی چند دهه گذشته کاهش یافته است. پیتر تیل (Peter Thiel)، از بنیانگذاران پیپل (PayPal)، و نخستین سرمایهگذار خارجی در فیسبوک، مدعی است که نوآوری در آمریکا در «بازه تنگنای شدید تا مرگ» قرار دارد. مهندسان حوزههای گوناگون با احساس نومیدی مشابهی روبرو شدهاند. و تعداد انگشتشمار ولی روزافزونی از اقتصاددانان اظهار میکنند که اثر اقتصادی نوآوریهای امروز ممکن است در مقایسه با گذشته چندان پررنگ نباشد.
[ … ]
در آنسوی ماجرا، نوآوری با بهرهگیری از قدرت پردازش کمهزینه در حال اوج گرفتن است. رایانهها در حال دستیابی به توان فهمیدن زبان طبیعی انسان هستند. مردم بازیهای رایانهای را صرفاً با حرکات بدن کنترل میکنند؛ نوعی فناوری که ممکن است بهزودی در بیشتر کسبوکارهای دنیا کاربرد پیدا کند. فناوری چاپ سه-بعدی میتواند مجموعهای از اشیای پیچیده را به صورت انبوه تولید کند و بهزودی نوبت به تولید انبوه بافتهای انسانی و دیگر مواد آلی خواهد رسید.
افراد دارای نگاه بدبینانه به فناوری ممکن است این اندیشه را به عنوان «وعده دستنیافتنی» از سر بیرون کنند. ولی این ایده که رشد فناوری-محور باید بدون افت یا نزول یکنواخت ادامه یابد و از روند صعود و نزول پیاپی خارج شود، با شواهد تاریخی منافات دارد. چاد سیورسون (Chad Syverson) از دانشگاه شیکاگو، اظهار میکند که رشد بهرهوری در عصر الکتریسیته با فراز و فرود همراه بوده است. سرعت رشد در دوران نوآوریهای مهم برقی در اواخر سده 19 و اوایل سده 20 پایین بوده و سپس افزایش یافته است.