This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
Traducteur et/ou interprète indépendant, Membre confirmé
Data security
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Tuerlinckx kijkt met een onbevooroordeelde blik naar de ruimte, en sondeert.
De geschiedenis, de associaties, de woordenschat die ermee verbonden wordt (ook fonetisch) trekt haar aandacht. Kortom, ze peilt en ze stelt vast:
De locatie was vroeger een frituur, een handelsruimte, “un commerce”, dit is een uitgangspunt. Ze heet nu LLS Paleis omwille van haar geografische ligging (Paleisstraat), maar dan springen tal van eigenaardige decoratieve elementen in het oog die deze associatie bij Tuerlinckx stimuleren. Een ruimte die paleis wil zijn: er zijn sterretjes aan het plafond, zilveren ventilatoren, betegeling, het sanitair,…
En dan de huidige functie van de plaats: een kunstruimte.
Deze drie aspecten kruisbestuiven elkaar, verwijzen naar elkaar, raken elkaar, vermengen zich op verschillende wijzen. Zonder hierachie.
Het verleden, het heden en ‘het toekomstige … ‘ worden evenwaardig tentoongesteld.
Vele van de decoratieve elementen waren reeds in twee- of meervoud aanwezig. Een aanleiding om een inventaris op te stellen en te (ver)tellen. Meteen aan de ingang hangen lijsten met het inventaris van wat in de ruimte aanwezig is. Zij refereren aan de economische aktiviteit van vroeger. Op de inventarislijsten vinden we de woordenschat terug uit een economie die kwantiteiten meet: liters, kilo, lot, netto, bruto, tarra, units, … Eveneens cm en mm, en vreemd genoeg blijkt de taal van de beeldende kunst niet ver weg te zijn.
Daarnaast rechts het artefact, het prototype dat in de vitrine tentoongesteld wordt en de kunstwereld oproept. Een gesloten zak uit China, met een stempeldruk in het Chinees, een zak die Tuerlinckx uit een vorige tentoonstelling naar België heeft overgebracht zonder tot op heden te weten wat erin zit. In de kunst spreekt met over unikaat, origineel, maar ook over oplage, editie, … De confrontatie tussen deze werelden is een onderwerp dat Tuerlinckx fascineert: China roept het beeld van de economie op, de vitrine de musemwereld. Hier spiegelen beide werelden elkaar.
Elk werk van Tuerlinckx gaat eigenlijk over een begin.
LLS Paleis inhuldigend toont Tuerlinckx ons het potentieel van de plaats, de mogelijkheid een deel van een tentoonstelling verder te laten lopen dan de aangekondigde sluitingsdatum, of om een beginnend project verder te zetten. Een krant die nr. 1 draagt, lijkt een nr. 2 in de toekomst te verwachten.
De tentoonstelling is eigenlijk een tonen van een stilstaand moment van wat de aktiviteit van Tuerlinckx is: zij nummert, classeert, inventariseert, maakt lijsten, neemt weg, voegt toe, etc.
En wacht het goede moment af.
In het mannentoilet toont ze de urinoir van Duchamp aan, hier in tweevoud. Een vreemd toeval is dat zij een jaar geleden in de museumshop van het Museum of Art in Philadelphia twee stickers R. Mutt 2017 kocht. Het dubbele verschijnt als een emblematische figuur in deze tentoonstelling, het duo wordt een leitmotief: twee ventilatoren, twee deuren, twee neons, … Daarnaast (h)erkent Tuerlinckx het “koppel” blauw-roze, een wederkerend koppel in haar eigen oeuvre.
In de voormalige koelruimte plaatst zij enkele briks Ayran, gekocht bij de lokale Turkse winkel om de hoek. Globalisatie en lokale handel komen samen, zoals ook de idee van massaproductie en kunst. Het voorbeeld hangt in het sanitair, de signatuur “R. Mutt” is nu een massaproduct.
De blauwe zaal toont het grote volume DAGBLAD N°1 LLS Paleis Papers, een eerste resultaat van een project in oplage per pagina geconcipieerd. En aan de muur, een postkaart van het Museum Plantin Moretus: de Proeflezerskamer.
Op het dak wordt een politiek en ecologisch standpunt ingenomen tegen de monocultuur van de smaken en de verarming van de zaden: Het organiseren van een eigen parallel circuit met als doel verschillende variëteiten laten groeien en voortbestaan is eveneens een deel van de tentoonstelling. Aldus kan de dubbele o op de uitnodigingskaart van FOR ontrafeld worden: achterstevoren gelezen ROOF. Op het gelijkvloers de eigenheid van de ruimte (‘Floor Nature’), op het dak: het kweken van de aardappelen (‘Roof Culture’). Een elitaire of populaire cultuur?
De uitnodigingskaart imiteert een seriële mailing eigen aan firma’s en groothandels die potentiële klanten willen bereiken. De gepersonaliseerde catalogi zouden insinueren dat er een persoonlijke relatie is, maar de industriële onverschilligheid laat zich niet camoufleren.
In FOR zien we het ontmoetingsmoment tussen restauratie-aktiviteit (zowel van frituuruitbaters als van restauratoren) en seriële kunst, pop-art, conceptuele kunst, het tonen van objecten en het aanbrengen van decoratieve elementen als een humoristische toevoeging in een ruimte die nog tal van sporen van een werf draagt, maar verlangt uitzonderlijk te zijn…
Stella Lohaus
Agenda:
22 april 2018: finissage en voorstelling van LLS Paleis Papers 4 mars - 22 avril 2018.
Weekend-uitgave. Ca 60 pag.
Om een exemplaar te bestellen, gelieve u per mail te richten tot [email protected] met vermelding : LLS Paleis Papers 4 mars - 22 avril 2018.
Joëlle Tuerlinckx bereidt een solotentoonstelling voor in Vassivière, Frankrijk (juli 2018) en in DIA Beacon, NY, USA (sept. 2018)
Haar werk wordt vertegenwoordigd door Galerie Nächst St. Stephan in Wenen en Galerie Nagel Draxler in Keulen en Berlijn.
Traduction - anglais JOËLLE TUERLINCKX / FOR / LLS PALEIS
Tuerlinckx looks at space with an unbiased view, and probes.
The history, associations, vocabulary connected to it (also phonetically) draw her attention. In short, she gauges and establishes:
The location used to be a chip shop, a commercial space, “un commerce”, this is a starting point. It is now called LLS Paleis (palace) because of its geographical position (Paleisstraat), but then several strange decorative elements catch the eye of Tuerlinckx, stimulating this association. A space that wants to be a palace: there are stars on the ceiling, silver fans, tiling, the plumbing,...
And on top of that its current function: an art space.
These three aspects mutually influence each other, refer to each other, touch each other, mix in different ways. Without hierarchy.
The past, present and “the upcoming” are represented on equal terms.
Many of the decorative elements were already present in twofold or in plural. A reason to make and (re)count an inventory. At the entrance one immediately finds lists with the inventory of what is present in the space. They refer to the economical activity from the past. On the inventory lists, we can see the vocabulary of an economy that measures quantities: liters, kilo, lot, net, gross, tare, units,... Cm and mm as well, but strangely enough, the language of visual art seems not far-off.
On the right side, the artifact, the prototype which is on display in the showcase and evokes the art world. A sealed bag from China, with a stamp in Chinese, a bag from a previous exhibition brought to Belgium by Tuerlinckx, who to this day does not know what's inside. In the world of art, people talk about unicate, original, but also about issue, edition,... The confrontation between these worlds constitutes a subject Tuerlinckx finds fascinating: China evokes the image of economy, a showcase the museum world. Here, both worlds mirror each other.
Each work by Tuerlinckx is really about a beginning.
By inaugurating LLS Paleis, Tuerlinckx shows us the potential of the space, the possibility of having the exhibition exceed the announced closing date or continuing a beginning project. A paper numbered 1, seems to anticipate a future n°2.
The exhibition shows in fact a still moment of what Tuerlinckx' activity really is: she numbers, classifies, inventories, makes lists, removes, adds, etc.
And waits for the right moment.
In the men's room, she indicates Duchamp's urinal, in twofold here. By some strange coincidence, last year at the museum shop of the Museum of Art in Philadelphia, she bought two R. Mutt 2017 stickers. Doubleness appears as an emblematic figure throughout this exhibition, duos become a leitmotif: two fans, two doors, two neons,... On top of that, Tuerlinckx recognizes the 'couple' blue-red, a returning couple in her own oeuvre.
In the old cold chamber, she places some Ayran brigs bought at the local Turkish shop around the corner. Globalisation and local trade meet, as do the idea of mass production and art. The example hangs in the lavatory, the “R. Mutt” signature is now a mass product.
In the blue room, the big volume DAGBLAD N°1 LLS Paleis Papers is displayed, a first result of a project conceived in print per page. And on the wall, a postcard from the Museum Plantin Moretus: the Proofreading Room.
On the roof, a political en ecological stand is taken against the mono-culture of tastes and the impoverishment of seeds: the organization of an personal parallel circuit with a view to growing and subsisting different varieties is also part of the exhibition. This way, the double 'o' on the invitation card of the FOR exhibition can be figured out: ROOF read backwards. On the floor, the individuality of the space (“Floor Nature”), on the roof: cultivation of potatoes (“Roof Culture”). An elitist, or a popular culture?
The invitation card imitates a serial mailing proper to firms and retailers trying to reach potential customers. The personalized catalogs seem to imply a personal relationship, but the industrial indifference cannot be camouflaged.
In FOR, we see the moment of encounter between conservation activity (from chip shop owners as well as conservators) and serial art, pop-art, conceptual art, showing objects and adding decorative elements as a humorous addition to a space which still shows many traces of a wharf, yet longs to be exceptional...
Stella Lohaus
Agenda:
22 April 2018: finissage and exhibition of LLS Paleis Papers 4 March – 22 April 2018.
Weekend edition. Approx. 60 pages.
To order a copy, please mail to [email protected] and mention: LLS Paleis Papers 4 March – 22 April 2018.
Joëlle Tuerlinckx is preparing a solo exhibition in Vassivière, France (July 2018) and in DIA Beacon, NY, USA (Sept 2018)
Her work is represented by Gallery Nächst St. Stephan in Vienna and Gallery Nagel Draxler in Cologne and Berlin.
More
Less
Études de traduction
Master's degree - University of Antwerp
Expérience
Années d'expérience en traduction : 7. Inscrit à ProZ.com : Mar 2018. Devenu membre en : Aug 2018.
MemSource Cloud, Smartcat, STAR Transit, Trados Studio
Bio
I am a certified translator Dutch-English-French-Chinese.
I graduated magna cum laude at University of Antwerp in Literature and Linguistics of French and English (MA). My native language is Dutch.
I studied Chinese in night school for 3 years and full-time for 5 semesters in China (Kunming and Xian). I passed the highest official language exam, HSK6.
I have experience working as a translator-copywriter (Dutch-English-French) for a web shop in a retail company (150-200 employees).
I've been working as a full-time self-employed translator since March 2017.
I am certified in Belgium for Dutch-French-English-Chinese.
Membre depuis Aug '18
Compétences